Optymistyczne dzieci mają rodziców, którzy robią dokładnie te 6 rzeczy

W czym tkwi magia szczęścia i optymizmu?
Optymistyczne dzieci mają rodziców, którzy robią dokładnie te 6 rzeczy
04.01.2023
Katarzyna Lemanowicz

Czy jest to kwestia doskonałości? A może umiejętne zarządzanie swoim czasem, człowieczeństwem i podejściem do życiowych spraw?

Bez dwóch zdań – optymizm to klucz do szczęścia, zdrowia i sukcesu. To cechy, które każdy rodzic pragnie dla swoich dzieci. Oczywistym jest to, że rodzice przez swoje zachowania mogą stworzyć podwaliny optymizmu dla swoich dzieci.

Optymizm – w czym tkwi sekret?

Niektóre badania wskazują, że pozytywne podejście do życia – ten optymizm przekazujemy dzieciom genetycznie. Ale też dużą rolę w podejściu do życia odgrywa środowisko w jakim wyrastamy.

Niemowlęta są neutralnymi optymistami, białą, niezapisaną kartą. Niemowlęta nie są przesiąknięte uprzedzeniami, wymaganiami i oczekiwaniami. To doświadczenia życiowe mają wpływ na to czy jesteśmy optymistami, czy nie. W oparciu o te czynniki dzieci tworzą obraz funkcjonowania i postępowania w życiu. Naśladują rodziców, społeczeństwo, wszystko to co się dzieje w ich bezpośrednim otoczeniu i postępują zgodnie z wzorcami.

Najważniejszą rolę w kształtowaniu światopoglądu dziecka odgrywają rodzice. To rodzice pomagają pielęgnować to pozytywne – optymistyczne postrzeganie świata. Jak tego dokonać? Dowiesz się poniżej.

Jak wychować optymistyczne dziecko?

Zanim jednak dowiesz się jak wychować optymistyczne dziecko warto zdać sobie sprawę, co to znaczy być optymistą. Optymista dostrzega pozytywne strony rzeczy i ma poczucie, że życie układa się pomyślnie. Z kolei, gdy pojawiają się wyzwania, optymiści wierzą, że mogą sprostać wszelkim wyzwaniom.

Realistyczny optymista nie ignoruje problemów, ani nie udaje, że ma idealne życie. Realistyczny optymista wie, że dzięki pracy, umiejętnościom i zorganizowaniu może działać i rozwiązywać problemy.

6 sposobów na wychowanie optymistycznego dziecka

#1 Zarządzaj oczekiwaniami

Warto zrozumieć, że dzieciom, szczególnie w wieku od dwóch do siedmiu lat trudniej jest radzić sobie z frustracją i rozczarowaniem. Dzieci w tym wieku mają trudności z panowaniem nad emocjami, wybuchami złości. Warto to zaakceptować i rozmawiać z dzieckiem. Starać się rozwiązywać na spokojnie problemy i tłumaczyć, że zawsze istnieje rozwiązanie negatywnej sytuacji. Że warto wierzyć we własne możliwości i działać.

#2 Zwróć uwagę na tendencje dziecka

Wymaga to tak naprawdę zwykłej obserwacji dziecka. Na pewno nie należy dziecka osądzać, krytykować czy komentować negatywnie jego wybory. Przyjrzyj się jak twoje dziecko reaguje w sytuacji, kiedy popełni błąd. Czy się poddaje, a może raczej zamienia ten błąd w coś nowego i spróbuje lepiej zrozumieć co zrobiło źle. Dowiedz się jak reaguje w kontaktach społecznych, czy podchodzi do tematu na zasadzie „nikt mnie nie lubi” czy może z dużą dozą optymizmu próbuje oddzielić swoją wartość od działań innych.

#3 Pielęgnuj nastawienie na rozwój

Doskonalenie umiejętności to cecha, która determinuje niepoddawanie się, dążenie do celu. To nauczenie się realizowania marzeń i podążania za głosem serca, przy jednoczesnej satysfakcji z tego co się robi. Jednym ze sposobów wypracowania postawy rozwojowej u dzieci jest skupienie się rodzica i chwalenie dziecka. Według badań, kiedy dzieci słyszą pochwałę za to zrobiły a nie to jak ciężko pracowały, częściej czują dumę i optymistyczne powiązania z danym wysiłkiem.  Możesz skomentować wysiłek dziecka na kilka sposobów: próbowałaś, ale ci się udało. Uwielbiam, kiedy się nie poddajesz w momencie, gdy jest ci ciężko. Albo: wow! Ciężko na to pracowałeś, podobało mi się obserwowanie jak wykonujesz tę czynność.

#4 Zbuduj dziecku inteligencję emocjonalną

Ważne jest by w konkretny sposób, trochę wyuczony reagować na różne etapy kryzysu naszych dzieci. To szansa na wypracowanie optymizmu i odporności. Jak budować tę inteligencję emocjonalną? A na przykład w czasie złości czy frustracji, rozczarowania lub smutku pozwólmy dziecku uporać się z ich doświadczeniem. Pokażmy, że z każdej sytuacji jest wyjście. To buduje i rozwija tolerancję na stres. Komunikuj dziecku bezpieczeństwo fizyczne i emocjonalne za pomocą mowy ciała i tonu głosu. Przypominaj dziecku, szczególnie w sytuacji wzburzenia, że jest bezpieczne.

Z kolei, kiedy nasze dzieci się uspokajają, a my pracujemy nad kreatywnym rozwiązaniem problemów, uczymy dziecko nastawienia na rozwój. To pokazuje dziecku, jak ważne jest stawanie w gotowości w obliczu przeciwności, wyzwań czy przytłoczenia.

#5 Ogranicz negatywne emocje

Prawdą jest, że każdy z nas ma wrodzoną skłonność do bycia negatywnie nastawionym do wszystkiego. W dzisiejszym świecie, praktycznie każdego dnia jesteśmy narażeni na negatywne emocje, które obciążają nasz stan psychiczny. Jednym ze sposobów na ograniczenie negatywnego samorozwoju dziecka jest rozmowa i zadawanie pytań, które mają na celu wyjaśnienie wszelkich wątpliwości. Dodatkowo warto wskazywać dziecku choć jedną, drobną pozytywną rzecz, która wydarzyła się danego dnia i pielęgnowanie uczucia szczęścia.

#6 Wypracuj pozytywną ocenę

Dzieci nieustannie oceniają świat, nie tylko na podstawie tego co mówimy, ale także na podstawie własnych spostrzeżeń. Przemyśl swój poziom optymizmu, co robisz w obliczu trudnych emocji, jak reagujesz. Czasami ciężko jest nauczyć dziecko tego, co sami wciąż ćwiczymy. Optymizm nie tkwi w doskonałości a w umiejętnym przyznawaniu się do błędów, wyciąganiu wniosków i rozwiązywaniu problemów.

 

Przeczytaj również:

Polecane wideo

Komentarze
Ocena: 5 / 5
Polecane dla Ciebie