Oprócz chorób układu pokarmowego (choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy), układu oddechowego (astma oskrzelowa) czy układu krwionośnego (nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca), choroby psychosomatyczne mogą tyczyć się skóry i jej przydatków. Często rodzice trafiają z dzieckiem najpierw do dermatologa, bo objawy wskazują, że właśnie tam należy szukać pomocy. Jeśli badania nie wykazują żadnych nieprawidłowości warto poszukać przyczyny problemu właśnie w stresie.
Choroby psychosomatyczne pojawiają się w wyniku silnych emocji. Czasami nie wystarczy wizyta u dermatologa, bo przyczyna tkwi w psychice.
Czasami są to choroby wrzodowe, a innym razem przejawiają się astmą oskrzelową. Zdarza się też, że są widoczne gołym okiem na skórze dziecka:
Na skórze pojawiają się białe odbarwienia z przebarwioną otoczką. Najczęściej zmiany bielacze występują na skórze oczodołów, otoczenia warg, dołów pachowych, okolicy biodrowej, narządów płciowych, brodawek sutkowych oraz grzbietów dłoni i stóp. Przyczyna choroby nie jest znana. Jednak często bielactwo pojawia się nagle po wystąpieniu silnego stresu np. śmierci członka rodziny.
Jeśli dziecko jest narażone na stres, może zacząć tracić włosy. Może dojść do powstania trudnego w leczeniu łysienia plackowatego lub jego bardziej rozwiniętej formy - łysienia całkowitego. Utrata włosów zwykle przebiega ogniskowo i objawia się powstawaniem łysych placków o średnicy 2-6 cm. Jeśli proces chorobowy ma tendencję do postępowania chory może nawet w tydzień stracić wszystkie włosy. Przyczyny i przebieg procesu są nieznane. Często choroba ujawnia się po silnym stresie.
To celowe lub bezwiedne wyrywanie włosów prowadzące do ich przerzedzenia, lub wyłysienia. Chorobę zalicza się do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Choroba najczęściej dotyka dzieci i młodzież, w wyniku presji otoczenia. Dziecko odczuwa narastający niepokój, jedynie wyrywanie włosów daje poczucie ulgi i prowadzi do rozładowania stresu. Trichotilomania najczęściej dotyczy skóry owłosionej głowy, ale może dotyczyć np. brwi lub rzęs. Zaburzeniu temu może towarzyszyć trichofagia, czyli zjadanie wyrwanych włosów, co może z kolei z czasem stać się przyczyną zaburzeń jelitowych.
fot. istock.com
Choroba ma różne okresy nasilenia związane z pogorszeniem lub poprawą stanu psychicznego pacjenta. Zmiany są obserwowane na częściach ciała łatwo dostępnych do manipulacji: twarz, szyja, dekolt lub ramiona.
To nawyk prowadzący do uszkodzenia płytki paznokciowej. Nieznane są dokładnie przyczyny takiego zachowania – może ono być spowodowane zaburzeniami osobowości, stresem, niekontrolowaniem emocji, problemami neurologicznymi.
To z definicji choroba wieloczynnikowa, zapalna, nieinfekcyjna. Obserwuje się związek z genami, stresem oraz wystąpieniem infekcji o etiologii paciorkowcowej. Zmiany mogą być zlokalizowane w każdym miejscu na skórze: głowa, tułów, kończyny oraz paznokcie i w obrębie stawów. W przebiegu choroby duże znaczenie ma napięcie nerwowe. Łuszczyca oprócz infekcji nie lubi stresu i w okresach jego nasilenia bardzo się pogarsza. Choroba utrudnia samoakceptację, a negatywne nastawienie może wpływać na efekty leczenia.
Jest przewlekłą, nawrotową, zapalną chorobą skóry z towarzyszącym silnym świądem, typowym umiejscowieniem zmian. Przyczyna leży w genach i środowisku. Zmiany skórne są zlokalizowane w różnych miejscach w zależności od wieku. U niemowląt i małych dzieci zajęta jest skóra policzków, głowy i zewnętrznych powierzchni rąk i nóg. Do 12 roku życia zmiany obejmują zgięcia łokciowe i podkolanowe, kark, powieki, policzki oraz powierzchnie grzbietowe dłoni i stóp. U nastolatków i dorosłych zmiany mogą występować praktycznie na całym ciele. Chorzy na atopowe zapalenie skóry są często nieakceptowani przez środowisko szczególnie w wieku dziecięcym, co znacznie obniża ich samoocenę. Natomiast stres ma wpływ na leczenie atopowego zapalenia skóry.