Współżycie po ciąży? Oto najczęstsze problemy!

Awersja seksualna zaraz po porodzie jest jak najbardziej naturalna, a wręcz wskazana, ze względu na regenerację organizmu. Ciało kobiety nie jest od razu gotowe na współżycie, nawet, jeśli odczuwa ona taką potrzebę. Hormony wydzielane w trakcie porodu i połogu sprawiają, że libido nie jest tak wysokie jak zwykle. Ponadto dochodzi zmęczenie i stres związany z nową sytuacją. Dlatego warto dać sobie czas.
Minimalny czas, potrzebny do rozpoczęcia współżycia na nowo, to okres połogu, tj. około 6 tygodni od porodu. W tym czasie kobieta powoli odzyskuje energię sprzed ciąży, regeneruje się też jej pochwa. Wchłonięcie szwów, zagojenie mikrourazów, odbudowanie śluzówki i flory bakteryjnej, a także powrót wrażliwości tej okolicy na bodźce, wymagają czasu. Bywa jednak, że kobieta potrzebuje znacznie dłuższego okresu, by jej ciało, ogólny stan zdrowia, a także stan psychiczny pozwalały na ponowne współżycie. Jeśli jednak niechęć do seksu jest silna i trwa długo (powyżej 3 miesięcy), a myślenie na temat współżycia i próby zbliżenia ze strony partnera wywołują lęk czy odrazę, to znak, że warto się zająć problemem.
Jeśli partner nie ma ochoty na seks po porodzie, najważniejsze jest to, by dowiedzieć się, z czego wynika ta niechęć. Czasem taki stan jest naturalny, podobnie jak u kobiety. Dziecko jest w centrum uwagi, przybywa obowiązków i stresów, więc mężczyzna odsuwa życie intymne na dalszy plan. Bywa jednak, że za awersją seksualną kryją się głębsze przyczyny, jak choćby lęk przed kolejną ciążą partnerki lub lęk o jej zdrowie czy negatywne przekonania na temat seksu po porodzie. W związku z tym podstawą jest dobra, otwarta komunikacja partnerów, która pozwoli dotrzeć do źródła niechęci i rozwiać wątpliwości. Pozwala też partnerce uniknąć myślenia, że przestała być atrakcyjna, co często pogłębia problem.
fot. istock.com
Przy próbach rozpoczęcia współżycia po porodzie często pojawiają się różnego rodzaju trudności. Będzie ich mniej, kiedy partnerzy dadzą sobie czas i okażą cierpliwość, przynajmniej na okres połogu. Ważne jest również, by po zakończeniu połogu kobieta skonsultowała się z ginekologiem, aby upewnić się, że fizycznie wszystko jest w porządku. Pozwoli to uniknąć lub zmniejszyć ból podczas stosunku, który jest jedną z głównych przyczyn awersji seksualnej. Nawet, gdy okaże się, że pochwa jest całkowicie zregenerowana, ból może wystąpić. Jeśli tak jest, lepiej dać sobie więcej czasu i zacząć intymne życie od innych form zbliżenia oraz pamiętać o lubrykantach. Innym problemem, który często się pojawia, jest lęk przed ponownym zajściem w ciążę, kolejnym porodem, bólem lub rozczarowanie współżyciem. Wtedy warto pamiętać o antykoncepcji i sprzyjającej rozluźnieniu atmosferze. Często bywa również, że kobieta czuje się nieatrakcyjna, co powoduje unikanie zbliżeń. Jeśli partner reaguje na to również unikaniem bliskości, problem się pogłębia. Kiedy awersja trwa długo, a problemy się nawarstwiają, warto skorzystać z pomocy profesjonalisty.
Seks po porodzie może być tak samo dobry jak przed, a nawet lepszy. Żeby to było możliwe, potrzebna jest cierpliwość, bliskość partnerów i wzajemne zrozumienie. Warto wykorzystać poporodową sytuację do odkrycia nowych form seksualnej satysfakcji. Mogą to być wszelkiego rodzaju masaże, dotyk w nieodkrytych wcześniej sferach, seks oralny lub analny, aromaterapia. Jedynym warunkiem jest zgoda obojga partnerów i zadbanie o bezpieczeństwo.
Przeczytaj również: