Mówi się, że mierzy się z tą przypadłością około 3% populacji ogólnej. Dużo nowych przypadków można zdiagnozować nawet po 50. roku życia. Nieco częściej dotyczy on w przypadku płci męskiej, niezależnie od wieku. Zmiany, które powstają bywają bardzo trudnym problemem kosmetycznym. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji można jednak złagodzić jego objawy.
Schorzenie to najczęściej występuję u osób młodych, choć należy pamiętać, że może ono pojawić się w każdym wieku. Dotyczy około 1-3% populacji ogólnej oraz 3-5% młodych dorosłych. Najczęściej dotyka to mężczyzn w okresie dojrzewania. Powiązane jest to ściśle z nasiloną w tym okresie produkcją męskich hormonów. Odpowiedzialne są za aktywność gruczołów łojowych.
U kobiet występuje w przypadku zaburzeń endokrynologicznych, często w połączeniu z zespołem policystycznych jajników. Są również takie przyczyny jak zaburzenia odżywiania, stosowanie niektórych leków oraz zanieczyszczenia środowiska. Niedobór witamin oraz cynku czy selenu pozbawia organizm kluczowych działań ochronnych oraz odwadnia organizm. Jeżeli problem tyczy się okolic twarzy, doraźnie można wybrać najlepszy kolagen bądź produkty, które nawilżą naskórek.
Typowym symptomem tej choroby jest pojawienie się delikatnego rumienia w zaatakowanym miejscu. Dodatkowo można zauważyć też świąd oraz złuszczanie się naskórka. W zaawansowanym stadium choroby mogą pojawić się nawet tłuste łuski oraz strupy. Najczęściej pojawiają się w obrębie owłosionej skóry głowy. Następnie przenoszą się w rejony czoła, brwi oraz fałd wargowo-nosowych.
Zwłaszcza w okresie dojrzewania dochodzi do gwałtownego wzrostu aktywności gruczołów łojowych skóry. Zaczynają one produkować zbyt dużej ilości tłuszczu, inaczej sebum. Na skutek zmian hormonalnych następuje również zmiana jego składu. Maleje ilość kwasów tłuszczowych i estrów, a rośnie zawartość trójglicerydów.
Ta przykra przypadłość może tyczyć się nawet noworodków. W pierwszych tygodniach ich życia przechodzi fizjologiczny wyprysk łojotokowy, zwany ciemieniuchą. Na skórze pojawiają się wtedy szarożółte i miękkie strupki, które łatwo można usunąć poprzez stosowanie odpowiednich preparatów.
W większości przypadków odpowiednio częste mycie główki i czesanie włosów miękką szczotką powinno pomóc. Przed kąpielą można także nałożyć na głowę specjalny produkt, który zmiękczy łuski.
Wiele osób może zadawać sobie pytanie, co na łojotokowe zapalenie skóry jest najlepsze. Jeżeli stadium choroby nie jest zaawansowane, wystarczą kosmetyki z zawartością ketokonazolu czy flutrimazolu. Wspomogą one naskórek w działaniu przeciwgrzybiczym. Dobrze sprawdzą się także szampony dermokosmetyczne z dwusiarczkiem selenu oraz pirotynianem cynku.
W przypadku ciężkiej postaci ŁZS zaleca się stosowanie glikokortykosteroidów. Może być również konieczne dołączenie leków w postaci terapii doustnej. Nie warto bagatelizować objawów łojotokowego zapalenia skóry, dlatego jeśli widzisz, że Twój naskórek zaczyna się zmieniać, koniecznie skonsultuj tę kwestię z dermatologiem.
Artykuł sponsorowany