Rumień zakaźny – przyczyny, objawy, leczenie. Jak rozpoznać rumień u dziecka?
Rumień zakaźny powoduje zakażenie parwowirusem B19. Jest to jedna z najczęstszych chorób zakaźnych u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, która przebiega z pojawiającą się wysypką. Rumień jest potocznie nazywany „piątą chorobą” (ang. „fifth disease”), ponieważ jest jedną z sześciu chorób dziecięcych (obok odry, płonicy, różyczki, choroby Dukesa i rumienia nagłego) objawiających się wspomnianą już wysypką. Przechorowanie daje pełną odporność, stąd bardzo rzadko dochodzi do ponownego zachorowania. U osób dorosłych w przypadku zakażenia rumieniem zakaźnym nie pojawia się charakterystyczna wysypka, mogą wystąpić inne objawy niż u dziecka.
Rumień zakaźny przenosi się drogą kropelkową lub krwionośną. Chory zaraża między 5. a 10 .dniem od zakażenia, przy czym nie ma wtedy jeszcze objawów zakażenia – dlatego rumień zakaźny tak szybko się rozprzestrzenia – kiedy objawy już wystąpią choroba jest praktycznie niezaraźliwa (dzieci z widocznym rumieniem nie są zakaźne). Choroba wylęga się zazwyczaj około 14 dni, natomiast wysypka może się utrzymywać nawet do 3 tygodni.
Przyczyną wystąpienia rumienia zakaźnego jest parwowirus B19 (B19V), do grupy DNA-wirusów. Trudno go zniszczyć czynnikami chemicznymi i fizycznymi. Uważa się, że większość ludzi miała kontakt z B19V przynajmniej raz w życiu.
Polecamy: 100 tysięcy niezaszczepionych dzieci na celowniku sanepidu. Kary sięgają 50 tys. zł
Wysypka jest już ostatnią fazą choroby, kiedy na ogół dziecko nie zaraża. Natomiast wcześniej pojawiają się objawy zwiastunowe, trwają około tygodnia:
Po około tygodniu pojawia się wysypka, która najpierw pojawia się na twarzy, a następnie schodzi na całe ciało dziecka. Wysypka nie obejmuje nosa, brody oraz wewnętrznych części dłoni i stóp.
Objawy rumienia zakaźnego u dorosłych
Na ogół rumień u dorosłych przebiega bezobjawowo, wystąpienia wysypki jest sporadyczne. Częściej występuje zapalenie stawów dłoni, nadgarstków lub kolan z ostrą reakcją bólową. Ustępują one po ok. 3 tygodniach, nie pozostawiając trwałych uszkodzeń.
Wysypka najpierw pojawia się na twarzy tworząc charakterystyczny kształt motyla. W początkowej fazie pojawiają się czerwone plamy na skórze, które z czasem zmieniają kolor na sinoczerwony. Następnie rumień schodzi na ramiona, tułów i kończyny. Wykwity układają się w girlandy, przybierają postać plam, które bledną w centralnej części, tworząc charakterystyczne, rumieniowe obrączki, ale nie obejmują wewnętrznych części dłoni i stóp.
/static-supermamy.papilot.pl/a/25/10/istock-1553549990-13f79.jpg)
Wysypka może ustępować i nawracać przez 1 do 3 tygodni, zazwyczaj trwa 7-11 dni. Niekiedy wysypce towarzyszy świąd i rzadziej ból. Następnie samoczynnie zanika. Co ciekawe wysypka może przez ten czas zanikać i nawracać – np. po ciepłej kąpieli.
/static-supermamy.papilot.pl/a/25/10/istock-2222984139-15f76.jpg)
Pediatra stawia diagnozę na podstawie objawów. Bardzo często można się spodziewa wystąpienia rumienia zakaźnego, jeśli inne dzieci w żłobku lub przedszkolu chorują. Z badań, które można wykonać:
Rumień zakaźny w ciąży jest niebezpieczny, szczególnie w I trymestrze – jest zagrożeniem dla płodu, może doprowadzić do niedokrwistości wewnątrzmacicznej u dziecka i do poronienia – nawet jeśli kobieta nie wykazuje żadnych objawów choroby.
Jeśli ciężarna miała kontakt z dzieckiem chorym na rumień zakaźny musi o tym powiedzieć lekarzowi.
Czytaj też: Nowy syrop z cebuli od Pana Tabletki. Lepszy i smaczniejszy od tradycyjnego
Stosuje się jedynie leczenie objawowe, nie ma skutecznego leku na parwowirusa. Choroba przebiega na ogół łagodnie i samoistnie ustępuje. Do tzw. domowych sposobów leczenia zalicza się:
Jak każda choroba rumień może powodować powikłania, zaliczamy do nich:
Rumień zakaźny można pomylić z rumieniem nagłym, tzw. trzydniówką oraz ze szkarlatyną. Dlatego z chorym dzieckiem należy udać się do pediatry, aby to specjalista zdecydował o dalszym postępowaniu.
Źródła
Manifestacje skórne wybranych chorób o etiologii wirusowej. Kalicki, B., Bartoszewicz, L., Grad, A., Fabisiewicz, A., & Jung, A. (2009). Pediatria i Medycyna Rodzinna, 2(5), 108-112