Rzeczywisty niedobór pokarmu: co oznacza i jak można temu zaradzić?
Każda mama chce dla swojego dziecka jak najlepiej.
Dlatego większość kobiet pragnie, zgodnie z zaleceniami WHO, karmić dziecko piersią przynajmniej do 6. miesiąca życia. Problem zaczyna się w momencie, gdy występują problemy z laktacją. Zdarza się, że niezależnie od chęci mamy, brakuje jej pokarmu. Co robić w takim wypadku?
Rzeczywisty niedobór pokarmu to sytuacja, w której mleka w piersiach matki jest za mało, by zaspokoić jego potrzeby żywieniowe. Jakie są tego przyczyny i co zrobić, jeśli problem cię dotyczy?
Aby ustalić przyczynę niedoboru pokarmu, należy udać się do lekarza lub doradcy laktacyjnego. Niedobór mleka w piersiach może bowiem być pozorny. Oznacza to, że jedynie wydaje nam się, że mleka jest za mało. Może to wynikać, na przykład, z nieprawidłowego przystawiania dziecka do piersi lub niewłaściwej oceny tego, czy dziecko się najada. Warto wybrać się do specjalisty, aby rozwiać wątpliwości.
Popularnym mitem jest to, że z niewielkich piersi dziecko nie otrzymuje odpowiedniej ilości mleka. Wielkość jednak nie ma tu żadnego znaczenia, ważna jest odpowiednia stymulacja gruczołu piersiowego. A ta nie ma związku z ilością tkanki tłuszczowej, odpowiadającej za rozmiar miseczki.
Moment, który zazwyczaj daje mamom do myślenia to ten, gdy dziecko chce być przy piersi niemalże cały czas, jest „nieodkładalne”. W okolicach 2.-3. tygodnia, w 6. tygodniu, 2.-3. miesiącu, 6. i 9. miesiącu życia dziecko przechodzi skok rozwojowy. Wtedy ssie pierś intensywniej, przez co wysyła sygnał dla gruczołu, że należy zwiększyć produkcję, bo dotychczasowa nie spełnia potrzeb malca. Po kilku dniach sytuacja zazwyczaj się normuje.
Obiektywna ocena głodu u niemowlęcia bywa trudna. Maleństwo wyraża wszystkie swoje potrzeby w jedyny sposób, który zna, czyli płaczem. Trudno jednak wywnioskować, jaka jest jego przyczyna. Czy jest to płacz z głodu i pora na mleko? Czy też niemowlę doświadcza innego dyskomfortu?
Na szczęście są sposoby pozwalające ocenić, czy pokarmu jest wystarczająco. Niepokoić cię powinno, gdy:
Jeśli nie jesteś pewna, czy problem dotyczy twojego dziecka, pamiętaj, że lekarz pediatra jest po to, aby wam pomóc. Konsultacja uspokoi cię lub pozwoli zaplanować strategię postępowania.
Zastanawiasz się nad sięgnięciem po mleko modyfikowane? Najpierw skorzystaj z porady położnej środowiskowej lub doradcy laktacyjnego. Dobrą wiadomością jest to, że nad laktacją można pracować, codziennie mierzy się z tym wyzwaniem wiele kobiet. Produkcję mleka wspomoże z pewnością:
Gruczoły piersiowe działają na zasadzie popytu i podaży. Jeśli jest zapotrzebowanie na mleko, piersi są pobudzane do jego produkcji. Dlatego nie ma sensu przerywać dziecku jedzenia, aby zostało trochę pokarmu na później. Piersi same wyregulują potrzebną ilość. Twoje ciało jest mądre i warto mu zaufać!
Może się okazać, że potrzebne będzie wsparcie psychologiczne. Nie obawiaj się z niego skorzystać. Droga do szczęścia twojego maluszka wiedzie przez twój dobrostan, zarówno fizyczny, jak i ten psychiczny. Nie wahaj się prosić o pomoc, jeśli tego potrzebujesz!
Niemożność karmienia dziecka własnym pokarmem dla wielu mam jest osobistą tragedią. Na szczęście współcześnie zaburzenia laktacji (niezależnie od powodu) nie skazują maleństwa na niedożywienie. Jeśli lekarz zaleci dokarmianie mlekiem modyfikowanym (tzw. karmienie mieszane), bez obaw możesz sięgnąć po dostępne produkty.
Ważne jest, aby pamiętać, by w czasie dokarmiania malucha mlekiem modyfikowanym, zawsze zaczynać od podawania mu mleka z piersi. Jest to pokarm bogaty nie tylko w składniki odżywcze, ale także przeciwciała.
Karmienie piersią jest najwłaściwszym sposobem żywienia noworodków i niemowląt. Zawsze konsultuj wprowadzenie mleka modyfikowanego z lekarzem pediatrą.
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej