Jak zabrać dziecku komputer? Jak nie dopuścić do uzależnienia od komputera?
Okazuje się, że niemalże zawsze winni są rodzice. Sprawdź, co zrobić, by zapobiec tragedii.
fot. istock.com
Przez ostatnią godzinę stałaś w kuchni i gotowałaś obiad. Właśnie skończyłaś i wołasz dziecko, żeby przyszło na zupę. Ono w tym czasie nieustannie siedziało przed komputerem. Zdaje się nie słyszeć, że zupa zaraz będzie zimna. Powtarzasz komunikat. Słyszysz co najwyżej burknięcie: „Zaraz”. Zaczynasz się irytować i jeszcze raz wołasz. Słyszysz: „No już idę”. Mija chwila, a dziecko wcale nie idzie. Albo tracisz nerwy, albo krzyczysz ostatni raz. Nie działa. Dziecko jak grało, tak gra nadal. Z impetem wchodzisz do pokoju, doskakujesz do monitora i wyłączasz ekran, zasilanie lub za pomocą skrótu klawiszowego – całą grę. Dziecko wydaję serię jęków, wpada w szał, jest na ciebie poważnie wściekłe. Co z obiadem? Ano nic, nawet jeśli dziecko zasiądzie do stołu, to z całą pewnością zupa będzie ohydna, mięso twarde, ziemniaki niedogotowane, a surówka za słona. Dla zasady. Na koniec po sobie nie posprząta i będzie na ciebie obrażone przez cały dzień.
Trudno jest wyjść z tego stanu przyjemności, który w naszych mózgach tworzy ekran. Trudno dorosłym. Dla dziecka jest to okropne doznanie, z którym emocjonalnie nie umie sobie poradzić.
Kiedy my, ludzie (nie tylko dzieci!) Jesteśmy zaabsorbowani filmem lub grą komputerową, jesteśmy mentalnie w innym świecie. Ekrany są hipnotyczne dla naszych mózgów. Światło, dźwięki, rytm obrazów wprawia mózg w stan ukojenia. Czujemy się dobrze i nie chcemy robić nic innego. Na pewno też nie chcemy, aby sytuacja się zmieniła.
Zobacz więcej: Jak można ograniczyć negatywne skutki wielogodzinnego siedzenia przed komputerem?
Podczas siedzenia przed ekranem mózg wytwarza dopaminę, która łagodzi stres i ból. Gdy ekran zostanie wyłączony, poziomy dopaminy w organizmie szybko i bez ostrzeżenia spada, co może wywołać uczucie bólu w ciele. Ten spadek hormonów i fizyczny szok dla organizmu objawia się u dorosłych frustracją, a u dzieci wrzaskiem. Jeśli naciśniesz „off”, dziecko poczuje się, jakbyś dała mu w twarz.
Co zatem należy zrobić?
Kiedy zdecydujesz, że czas spędzany przed ekranem powinien się skończyć, poświęć chwilę, by usiąść obok swojego dziecka i wejść do jego świata. Oglądaj z nim telewizję lub usiądź z nim i przyglądaj się grze. Po chwili zadaj dziecku pytanie: „Co oglądasz?”, „Który to już level?”, „O, jaka ciekawa postać, to dobry czy zły charakter?”. Wszystko jedno, o co zapytasz. Ważne, by pokazać zainteresowanie.
Dzieci uwielbiają, gdy rodzice interesują się ich światem. Zadawaj pytania tak długo, aż dziecko zainteresuje się rozmową z tobą. Gdy w połowie będzie rozmawiać, a w połowie grać, będzie to oznaczać, że powoli dziecko wraca do normalnego świata. Możesz wówczas śmiało podjąć temat obiadu.
Ze względu na chwilę rozluźnienia i przygotowanie do powrotu do rzeczywistości, dziecko będzie mogło zareagować na twoją prośbę.
/static-supermamy.papilot.pl/a/2017/11/istock-16010711_1510933442.jpg)
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej