Jak pomóc dziecku w walce ze stresem?

Przeżycia emocjonalne towarzyszą dzieciom od urodzenia. Prosty świat dziecięcych uczuć w pierwszych latach życia podlega stopniowemu różnicowaniu. U noworodka czekamy na pierwszy świadomy uśmiech, natomiast u półrocznych dzieci można już zaobserwować przejawy smutku, złości, strachu czy radości. W pierwszych latach życia wyraźnie widać też, że dziecko wyraża uczucia całym sobą. Zarówno ciesząc się czy martwiąc, wydaje się być opanowane przez uczucie. Również natężenie reakcji emocjonalnych często jest niewspółmierne do siły bodźca. W niewielkim stopniu jest ono też zdolne do kontrolowania swoich emocji.
Czasem także mogą się zdarzać sytuacje, nie do końca jasne dla rodzica. Bóle brzucha czy głowy, gorszy sen, drapanie się mogą być oznaką stresu, z którym maluch nie umie sobie poradzić. Zadaniem rodzica jest pomóc dziecku radzić sobie z trudnymi emocjami. Czy wiesz jak to zrobić?
Stresem nazywamy to, co nas dotyka, wywołując napięcie i silne emocje. Emocje takie mogą wynikać z sytuacji, które nas przerastają. Jak sama wiesz, stresująca sytuacja może być motywująca do działania lub zupełnie przeciwnie - paraliżuje. Kiedy człowiek jest zestresowany, jego cały organizm jest niespokojny, serce bije szybciej, podnosi się ciśnienie krwi, boli głowa lub brzuch. Jest to trudne dla niejednego dorosłego, a co dopiero dla malucha. Dziecko przeżywa świat po swojemu i sytuacje z pozoru proste dla ciebie mogą przerastać dziecko, a emocje w nim buzujące są dla niego niezrozumiałe. Dzięki tobie dziecko może nauczyć się konstruktywnego radzenia sobie ze stresem. To, jak podchodzisz do różnych problemów – czy od razu się denerwujesz, czy szukasz rozwiązania – pokazuje dziecku strategie radzenia sobie w sytuacjach stresowych. Pamiętaj o tym, gdy sama jesteś w stresującej sytuacji.
Najczęstszymi powodami stresu są duże zmiany w życiu dziecka, z którymi nie umie sobie radzić, np: rozwód rodziców, pójście do szkoły, przeprowadzka do innego domu, pojawienie się młodszego rodzeństwa, wypadek, ale i rywalizacja w przedszkolu czy szkole.
Zobacz więcej: Skóra wrażliwa na stres - czy emocje mogą wywoływać choroby?
Od czego zacząć? Przede wszystkim dziecko potrzebuje stałości, stabilności, która daje mu rodzina. Szczęśliwy dom daje poczucie bezpieczeństwa, a powrót do niego powinien dawać spokój. Nie zapominaj o czułych gestach przytulaniu, to poprawia samopoczucie i wpływa na więź między rodzicem a dzieckiem, a także jest kluczowe dla rozwoju psychoemocjonalnego.
fot. istock.com
Poza tym jeśli widzisz, że dzieje się coś złego - maluch zachowuje się nieswojo, ma niespokojny sen, ma częste bóle głowy lub brzucha, postaraj się znaleźć przyczynę. Najprostszym rozwiązaniem jest zawsze rozmowa. Ale nie wypytuj dziecka wprost. Pomocna może okazać się zabawa, podczas której łatwiej jest dowiedzieć się pewnych rzeczy. Jeżeli nadal nie możesz dotrzeć do przyczyny problemu warto udać się do pedagoga szkolnego lub psychologa dziecięcego.
Oczywiście nie chodzi o to, byś niwelowała wszystkie stresy w życiu dziecka. Twoim zadaniem jest pokazanie jak się nie poddawać w chwilach stresu i radzić sobie z silnymi emocjami. Zapewnij dziecku spokojny sen. Poprzez rytuał usypiania i wyciszania maluchach ma szanse się wyciszyć, a potem lepiej spać, a jak wiadomo sen leczy - przywraca równowagę, wycisza zmysły, uspokaja.
Zadbaj także o zbilansowaną dietę oraz aktywność fizyczna, która redukuje poziom adrenaliny – popularnie nazywanej hormonem stresu. Nie zapominaj o wzmacnianiu poczucia wartości dziecka - chwal pozytywne postawy i zachowania, dobre maniery.
Wszystko to doda dziecku sił do radzenia sobie se słabościami. Czując wsparcie i miłość rodzica, maluch nauczy się z czasem, ze w trudnych chwilach może liczyć na ciebie.