fot. istock.com
Nazywanie i potwierdzanie uczuć dziecka to dobra taktyka rodzicielska, ale nie działa na każdym małym domowniku. Jeśli Twoje maleństwo często zamyka się w sobie lub protestuje, gdy pytasz, co jest nie tak, wypróbuj te alternatywne sposoby, które najlepiej sprawdzają się dla dzieci w wieku od 5 lat i starszych.
Zobacz więcej: Jak dzięki dzieciom możemy cieszyć się chwilą?
Rodzice mają tendencję do komentowania zachowań dzieci. W przypadku ataku złości dziecka, które ma tendencję do perfekcjonizmu lub jest bardzo niezależne, wypowiadanie zdań typu “jesteś bardzo zdenerwowany” mogą tylko pogorszyć sytuację. Podczas napadu złości każdy gest ze strony rodzica może potęgować negatywne uczucia i wywołać wstyd. Zamiast tego bądź obecny i zachowaj spokój, aby w razie potrzeby zacząć komunikować się z dzieckiem. Możesz zacząć od głębokiego wdechu i powtórzenia np. „Z moim dzieckiem nic się nie dzieje. Poradzę sobie z tym”. Kiedy rozmawiasz z dzieckiem podczas ataku złości, trzymaj się zwrotów pozbawionych uczuć. Najlepiej działa „Jestem tutaj z tobą”. Kiedy skupisz się na własnych zajęciach i byciu obecnym przy swoim dziecku, nauczysz się, że jego uczucia nie są takie straszne, a radzenie sobie z atakami złości zacznie przychodzić ci z łatwością./static-supermamy.papilot.pl/a/20/12/istock-1127962359-11cff.jpg "Kiedy skupisz się na własnych zajęciach i byciu obecnym przy swoim dziecku, nauczy się, że jego uczucia nie są takie straszne, a radzenie sobie z atakami złości zacznie przychodzić ci z łatwością.")
fot. istock.com
Poszukaj innych sposobów opisywania uczuć i szukaj u dziecka potwierdzenia takiego stanu. W wolnej chwili możesz powiedzieć: „Czy myślisz, że uczucia działają jak winda? Wyobraź sobie, że winda wjeżdża na piętro drugie, potem czwarte, a następnie musi szybko wjechać na dach, zanim będzie mogła powoli zjechać na dół. Niektórych ludzie tak działają”. Nie zniechęcaj się, jeśli Twoje dziecko nic nie mówi. Rób swoje i ufaj, że dziecko zrozumiało twoje słowa, które będzie mogło w przyszłości wykorzystać.
Zobacz więcej: Nuda może być korzystna dla dzieci?
Aby pomóc dziecku zrozumieć własne emocje, spróbuj zrobić z tego grę. Kiedy twoje dziecko się uspokoi, powiedz: „Chcę wiedzieć, co się wydarzyło”. Następnie poproś, aby pokazywało kciuk w górę, jeśli czuło się tak, jak ty to opisałeś, w bok, jeśli twoja interpretacja nie do końca była trafiona oraz w dół, jeśli twoja interpretacja jest błędna. Zacznij od interpretacji, która rozśmieszy twoje dziecko np.: „Kiedy graliśmy w piłkę nożną, zdenerwowałeś się, bo przybyli kosmici i ukradli nam piłkę”. Kiedy Twoje dziecko pokazuje kciuki do góry, nie dopytuj dalej. Możesz tylko potwierdzić emocje dziecka słowami “Rozumiem”. Następnie powiedz, że gdy twoje dziecko będzie gotowe do ponownej zabawy, niech pokaże ci kciuk w górę.
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej