Jak pomagać dziecku w nauce?

W czerwcu miało miejsce osobliwe zjawisko. Nigdy wcześniej nie było tyle czerwonych pasków na świadectwie, a także w konkursie matematycznym nie było tylu wygranych. Zdalne nauczanie pokazało, że niektórzy rodzice wrócili do szkoły, a dzieci miały od marca wakacje.
Zobacz więcej: Od Jasia do Jana. Czego tak naprawdę uczymy się przez całe życie w szkole?

Jak wspierać dziecko w nauce?

Wsparcie zaczyna się wtedy, kiedy dorośli mają wyleczone własne kompleksy związane ze szkołą. Chodzi o to, by to dziecko zdobywało wiedzę, a nie, żeby rodzice odświeżali stare informacje. Wsparcie pomaga na wdrażaniu dziecko w samodzielną pracę. Co to znaczy? Nic nie działa gorzej na rozwój niż ciągła kontrola. Jeśli rodzice dzień w dzień dopytują o stopnie, postępy w nauce i prace domowe, ciężko się spodziewać, że dziecko nauczy się samodzielności, bo przecież zawsze ktoś zajrzy do zeszytu i przypomni o pracy domowej, czy zadaniu z matematyki. Nawet jeśli dziecko raz czy dwa zapomni o pracy domowej i przyniesie gorszy stopień, to wcale nie oznacza, że jest gorsze. Uczy się odpowiedzialności i ponoszenia konsekwencji za swoje zapominalstwo.

fot. istock.com

0

wychowanie

Czy uczyć dziecko dzielenia się zabawkami?

Jak motywować dziecko do nauki?

Jak wiadomo, każdy woli nagrodę niż karę. Chociaż polski system nauczania skonstruowany jest tak, aby stawiać jedynki za brak pracy domowej, a za jej odrobienie… nic, to nie znaczy, że w domu ma czekać krzyk jako jedna z form motywacji. Motywacją, która można stosować codziennie są pochwały. Świadczą o naszym uznaniu dla dziecka i jego wyników. Jeśli widzimy, że nasze dziecko bardzo przykłada się do nauki, a czasami zdarzy mu się gorszy stopień, to nie ma krzyczeć. Zabierzmy dziecko na lody pocieszenia i powiedzmy, że bardziej od efektów cenisz trud, jaki wkłada w zdobywanie wiedzy.
Zobacz więcej: Jak nauczyć dziecko segregacji śmieci? [EkoMama]

Dlaczego dobre stopnie dla rodziców są takie ważne?

Odpowiedź na to pytanie jest wydają się bardzo łatwa, ale w rzeczywistości ma ścisły związek z człowiekiem, a nie dzieckiem. Rodzice w ten sposób mogą budować swój prestiż w określonej grupie społecznej lub nawet w kilku jednocześnie. Przede wszystkim czują się lepiej na zebraniu dla rodziców. Podbudowują tym swoją samoocenę, jednocześnie wzgardzając innymi. Sytuacja nie jest na poziomie dorosły-dziecko, tylko dorosły-dorosły. Rodzic potrafi w ten sposób budować swoją samoocenę, co wcale nie jest zdrowe ani dla niego, ani dla jego dziecka. Inną grupą, której można chcieć zaimponować jest dalsza rodzina. Spotkania rodzinne, to dobra okazja do pokazania, kto ma „lepsze” dziecko.

Jeśli jakiś rodzic czuje się lepiej, bo zrobił zadanie za dziecko, które jest w trzeciej klasie szkoły podstawowej, to niestety sam jest nieszczęśliwy i szuka najprostszych metod, aby podnieść swoją samoocenę. Niestety, kosztem rozwoju intelektualnego własnego dziecka.