Naukowcy z kanadyjskiego Université de Montreal przeanalizowali agresywne zachowania wśród 223 par bliźniąt jednojajowych i 322 par bliźniąt dwujajowych, na różnych etapach ich życia.
Ustalono, że agresywne powody zachowań u dzieci w wieku sześciu lat miały zupełnie inne podłoże, niż u dzieci w wielu lat dwunastu.
U sześciolatków zarówno agresja związana z dążeniem do dominacji i uzyskiwania korzyści kosztem innych osób, jak i agresja związana z samoobroną w reakcji na zagrożenie ze strony otoczenia, były efektem działania genów.
Zobacz więcej: Co zrobić, gdy nasze dziecko nałogowo kłamie?
W późniejszym okresie tego typu agresywne zachowania zanikały, a jeśli się utrzymywały lub nasilały, wynikało to ze środowiska, w którym wychowywały się i dorastały dzieci.
Wyniki sugerują, że dojrzewanie dziecka, zwłaszcza w zakresie funkcji poznawczych, jak planowanie, podejmowanie decyzji, kontrola, koncentracja, z upływem lat zmniejsza ryzyko występowania agresywnych odruchów u dzieci.
- Zapominamy, że agresja jest częścią rozwoju społecznego małego dziecka. Istoty ludzkie wykazują największe natężenie zachowań agresywnych w stosunku do rówieśników pomiędzy 2. a 4. rokiem życia. W miarę dorastania uczą się, jak regulować swoje emocje, komunikować się z innymi oraz radzić sobie z konfliktami. Nabywają umiejętność kanalizowania swoich agresywnych impulsów – komentuje dr Stephane Paquin z Université de Montreal.