Jak kłótnia rodziców wpływa na psychikę dziecka?

Dlatego warto czasem odpuścić...
Jak kłótnia rodziców wpływa na psychikę dziecka?
fot. istock.com
29.03.2021
Katarzyna Lemanowicz

Z artykułu dowiesz się:

  • jak kłótnie wpływają na rozwój dziecka;
  • dlaczego nie warto kłócić się przy dziecku;
  • co dzieje się z dzieckiem, gdy na nie krzyczysz.

Mama i tata są dla malucha całym jego światem i oboje ich bardzo kocha. Nic więc dziwnego, że gdy rodzice zaczynają wrzeszczeć i skakać sobie do oczu, dziecko jest przerażone. Dwie jego ukochane osoby przestały być dla niego oparciem, a zaczęły wzbudzać strach swoim agresywnym zachowaniem. Dziecko jest zdezorientowane, bo nie wie, do kogo udać się po pomoc. Wiadomo, że kłótni się nie uniknie, ale...

Jak się kłócić, by nie zostawiać trwałych urazów w psychice dziecka?

Zacznijmy od określenia, czym w ogóle jest kłótnia? Jest to napięta sytuacja, w której ludzie mają odmienne zdania na dany temat i żadne nie chce ustąpić, co wywołuje u nich negatywne emocje. Nie ma chyba rodziców, którym nie zdarza się pokłócić. Nie byłoby zresztą w tym nic dobrego, bo tłumienie negatywnych emocji prędzej czy później prowadzi do pozbawionego kontroli wybuchu. Kłócąc się ludzie próbują ustalić "czyje na wierzchu".

Teraz kilka słów o tym, jak kłótnia nie musi wyglądać: nie są potrzebne krzyki, rzucanie talerzami, obelgi i grożenie rozwodem czy wyrzuceniem z domu. Taka właśnie awantura sprawia, że maluch, który jest jej świadkiem ma ochotę ze strachu schować się w przysłowiową mysią dziurę. Żadne z rodziców nie jest w tym momencie godne zaufania, nie ma do kogo się przytulić, nikt małego człowieka nie ochroni przed ogromem agresji wiszącej w powietrzu.

Jeśli więc w waszym związku obowiązuje tzw. "miłość po włosku" i nie dajecie rady konfrontować różnicy zdań w sposób stonowany, włóżcie jak najwięcej starań, by zaczekać z tą konfrontacją na chwilę, w której nie będzie z wami dziecka. Ono naprawdę bardzo się boi takich scen i niech was nie zmyli jego milczenie.

Zobacz więcej: Czy powinniśmy akceptować negatywne emocje dziecka?

kłótnia rodziców
fot. istock.com

Krzyczysz na dziecko? Zobacz, co się wtedy z nim dzieje

Takie dziecko może być lękliwe i zamknięte w sobie, zdarza się, że obsesyjnie myje ręce albo boi się wchodzić do domu przed zapaleniem światła. Wiele maluchów, które są świadkami częstych awantur przenosi ten model na swoje zachowanie wobec innych. Może krzyczeć i wyzwać kolegę od debili (albo i gorzej) tylko dlatego, że ten zabrał mu zabawkę. Widziałam kiedyś taki spot reklamowy, w którym dziewczynka krzyczy na misia, wyzywając go i bijąc. Nie tylko bicie, lecz także krzyki i wyzwiska są elementami przemocy. Nawet jeśli maluch nie doświadcza jej bezpośrednio na sobie, z jego punktu widzenia jej ofiarami są rodzice, którzy tę przemoc stosują wobec siebie nawzajem. Dziecko jest małe i nie umie jeszcze przeciwdziałać przemocy, więc zdarza się, że ma wyrzuty sumienia, bo nie umie pogodzić mamy i taty. Przedszkolak jeszcze wierzy, że może wszystko, dlatego próbuje mediować, co szkodzi jego psychice, ponieważ dziecko próbuje udźwignąć ciężar ze świata dorosłych, który jest ponad jego siły.

Dlatego należy pamiętać, że jeżeli nawet wasze dziecko stało się świadkiem ostrej kłótni między wami, trzeba spokojnie z nim usiąść i wytłumaczyć, co się właściwie stało. Dla malucha bardzo ważne jest zapewnienie, że rodzice nadal bardzo się kochają i z pewnością wkrótce się pogodzą.

Polecane wideo

Komentarze
Ocena: 5 / 5
Polecane dla Ciebie