Utrata ojca negatywnie wpływa na osobowość dziecka!

Z artykułu dowiesz się:

• dlaczego utrata ojca wpływa na rozwój dziecka;
• jak poradzić sobie ze stratą ojca.

Nie od dziś wiadomo, że odejście ojca ma fatalny wpływ na psychikę dziecka, a nawet powoduje pewne problemy z rozwojem. Najnowsze badania uzasadniły tę szkodliwość na poziomie komórek organizmu, ponieważ brak kontaktu z ojcem ma bezpośredni wpływ na uszkodzenie chromosomów u dziecka!

Utrata ojca negatywnie wpływa na osobowość dziecka!

Naukowcy z Princeton University i Columbia dowiedli, że utrata ojca przez dziecko do 9. roku życia powoduje skracanie się telomerów. Telomer jest to końcówka chromosomu, która skraca się przy każdym podziale komórki (komórki dzielą się przez całe nasze życie powodując starzenie się organizmu). W pewnym momencie życia telomer jest już tak krótki, że nie może skrócić się bardziej i wtedy komórka przestaje się dzielić. Zbyt szybkie skracanie się telomerów może stać się jedną z przyczyn powstawania nowotworów i chorób układu krążenia.

Zobacz więcej: Jak zadbać o poczucie własnej wartości u dziecka? To proste!

Badania polegały na przeanalizowaniu warunków życia i kondycji zdrowotnej dzieci z dużych miast. Po przeprowadzonej analizie wzięto pod uwagę jeszcze jeden czynnik: utratę przez niektóre z nich ojca w wieku 1, 3, 5, lub 9 lat. Wyniki pokazały, że dzieci z różnych przyczyn pozbawione ojca – przez jego śmierć, wyrok więzienia czy rozstanie rodziców – miały skrócone telomery. Najkrótsze miały te dzieci, których ojcowie umarli – ich telomery były krótsze nawet o 16%. Okazało się też, że utrata ojca wyrządziła większe szkody badanym chłopcom (najczęściej do lat pięciu) niż dziewczynkom. Dodatkowo bardziej ucierpiały dzieci z bardziej aktywnym systemem transportu neuroprzekaźnika serotoniny.

fot. istock.com

0

rozwój dziecka

Co powiedziałoby twoje dziecko, gdyby tylko umiało?

Co z tą wiedzą zrobić?

Otóż tę wiedzą należy jak najszybciej przekazać innym, żeby poszła w świat. Niech dotrze ona do ojców, którzy porzucają rodzinę. Nie mówię o sytuacji, w której dziecko ma świetny kontakt z obojgiem rodziców żyjących osobno, lecz o takiej, w której ojciec całkowicie zrywa kontakt ze swoimi dziećmi. Niech dotrze do matek, usiłujących ten kontakt ze wszelką cenę utrudnić. Niech dotrze wreszcie do wszelakich organizacji zajmujących się wspieraniem rozbitych rodzin i troską o relacje dzieci z tatą. Niech dotrze wreszcie do wymiaru sprawiedliwości, by przy wymierzaniu kary dla ojca brał pod uwagę dobro jego dzieci.

Być może coś, co zostało potwierdzone naukowo, dogłębnie przeanalizowane i zmierzone lepiej przemówi do rozsądku społeczeństwa niż najprostsze zasady moralne, które niby są, a jednak niektórzy ludzie obojętnie omijają na swej drodze te zasady, udając, że niczego nie zauważyli... A może rzeczywiście nie widzą, bo nikt ich nie uprzedził, że na tej ich drodze mogą się takie zasady pojawić...