Jak nauczyć niemowlę samodzielności?

#1 Nie wyręczaj dziecka! Nasz mały bohater próbuje sięgnąć gryzaka? Nie podawaj! Odczekaj chwilę, sprawdź, czy nie uda się jemu poradzić z tym samodzielnie. Nie przesadź tylko w drugą stronę i nie doprowadź do zbyt dużej złości i frustracji. Może okazać się, że pomimo starań i wysiłku maluch sobie nie poradzi – wtedy jemu pomóż. Ważne jest dawanie szans na podołanie takim sytuacjom i reagowanie w chwilach, gdy oczywiste jest, że dziecko tego potrzebuje.

#2 Warto ignorować to, co nieistotne. Banalny przykład: próbujesz nauczyć dziecko jeść samodzielnie. Co jest dla ciebie ważniejsze: to, żeby się nauczyło czy żeby było czyste? Dlatego też nie warto przejmować się zupką lądującą na podłogę, ubranko czy wystrzelonej prosto w twoje włosy. Przyjdzie moment, że to się skończy a ty będziesz dumnym rodzicem, któremu udało się nauczyć malucha trafiać łyżką do buzi. Opłaca się przymknąć oko na zabrudzenia. Przecież to zwyczajnie nieuniknione!

Zobacz więcej: Rytuały snu, które POKOCHA TWÓJ MALUSZEK

#3 Nie musisz nosić dziecka na rękach cały dzień! Maluch też potrzebuje kilku chwil dla siebie. Popatrzeć sobie w jakiś punkt, pooglądać zabawki zawieszone nad łóżeczkiem, podotykać swoje stópki czy poćwiczyć przewracanie się. Nawet takie maleństwo może chcieć po prostu sobie odpocząć od zabawy. Pozostawianie dziecka sam na sam ze sobą na kilka chwil, gdy jest spokojne, może jemu tylko pomóc, na pewno nie zaszkodzić!

#4 Miłość rodziców daje dziecku niezbędne do prawidłowego rozwoju poczucie bezpieczeństwa. Czując, że jest kochane a jego potrzeby są zaspokajane, dziecko wie, że jest po prostu bezpieczne i może mierzyć się z nowymi wyzwaniami. Dodajemy jemu odwagi i pewności, że jesteśmy tuż obok.

#5 Mądre stawianie poprzeczki. Należy dostosowywać “wymagania” do wieku dziecka. Nie oczekiwać zbyt szybko rezultatów, które są niemożliwe do osiągnięcia. Często słyszy się, że rodzice na siłę sadzają lub uczą chodzić, tłumacząc że “dziecko koleżanki ma osiem miesięcy i chodzi, moje więc też na pewno umie, trzeba tylko jemu pomóc!” Nie. Nie trzeba aż tak pomagać. Uczenie samodzielności a zmuszanie do nabywania umiejętności ponad siły malucha to spora różnica. Pierwsze rozwija dziecko, drugie prędzej jemu zaszkodzi.

fot. istock.com

#6 Cierpliwość. W przypadku dzieci ogromne pokłady cierpliwości to podstawa. Musimy pogodzić się z tym, że nie wszystko nasza pociecha pojmie od razu, potrzebnych będzie bardzo wiele nieudanych prób, by pojawiły się stopniowo te bardziej udane. Cierpliwość i spokój są nam niezbędne, by systematycznie i powoli dążyć do wspólnych postępów. Nie przejmuj się więc, że dziecko zrobiło kroczek, usiadło i nie chce iść dalej. Będzie coraz więcej takich prób, później coraz dłuższe dystanse aż w końcu nie zauważysz nawet momentu, gdy maluch będzie biegał po całym domu a ty będziesz się zastanawiać: kiedy to się stało?!

# 7 Swoboda i przestrzeń. Nie noś cały czas na rękach, nie trzymaj dziecka cały czas w łóżeczku. Aby nauczyć się samodzielności, podejmować nowe wyzwania – dziecko musi poznawać świat. Żeby te poznawanie mogło mieć miejsce, maluch musi sprawdzić, czym jest dywan, parkiet, twój but albo rzucona na podłogę poduszka. Usuń to, co niebezpieczne a wszystko inne pozwól dziecku dotykać, sprawdzać, poznawać.

Przy tym wszystkim warto pamiętać, że nieocenione jest kontrolowanie tego, co dzieje się z dzieckiem. Czujność i ostrożność nie wykluczają się z dawaniem dziecku przestrzeni czy możliwości poznawania otoczenia. Bądź zawsze obok, dopinguj w jego próbach i nie spuszczaj z niego oczu!