Jak odstawić dziecko od piersi?
Pożegnanie z piersią nie jest łatwe, zwłaszcza, kiedy maluszek ma całkowicie inne plany niż mama.
fot. istock.com
Większość maluchów sama rezygnuje, kiedy karmimy na luzie i z podejściem liberalnym, czyli "niech ssie pierś jak długo zechce". Ale są sytuacje, kiedy to mama musi zdecydować o tym, kiedy zakończyć karmienie piersią. Musi lub chce. Z różnych powodów, które są osobistą sprawą każdej mamy. Wystarczy wymienić tu problemy zdrowotne i konieczność zażywania lekarstw, powrót do pracy, a nawet zmęczenie karmieniem czy chęć większej niezależności - to przecież nic złego. Najważniejsze, by nie działać pod presją i nie wyznaczać sobie i dziecku sztucznych granic czasowych. W takiej sprawie jak karmienie twojego maluszka musisz przede wszystkim myśleć o dobru swoim i swojego dziecka, kierując się właściwymi pobudkami.
Lekarze są zgodni co do tego, że warto karmić piersią jak najdłużej, a na pewno przez pierwszy rok życia dziecka. Są mamy, które karmią dwa, a nawet trzy lata. Nie ma co do tego przeciwwskazań zdrowotnych. Jednak jak przyjrzymy się dzieciom, to więcej jest takich, które wraz z pokonywaniem kolejnych etapów na drodze do samodzielności, przestają interesować się maminą piersią. Kubeczek, z którego piją, łyżeczka, którą jedzą i wieczny pośpiech do zabawy powodują, że większość mam nie problemu, by przestać karmić.
Jednak co robić, gdy maluszek wciąż bardzo chce ssać pierś, a koliduje to z twoimi planami? Pamiętaj, że karmienie piersią to nie tylko zaspokojenie głodu i pragnienia dziecka, ale także zaspokojenie jego potrzeb psychologicznych. Ssanie piersi uspokaja dziecko, koi lęki, ułatwia uśmierzenie bólu, pomaga szybciej wyzdrowieć, gdy maluch jest chory. Nawet dwulatek, który ma potrzebę przytulenia się, chętnie possie pierś. Dlatego ważne jest, by nie stosować na dziecku terapii wstrząsowej. Musisz uwzględniać jego uczucia i potrzeby, a odzwyczajanie od piersi powinno odbywać się stopniowo.
/static-supermamy.papilot.pl/a/20/12/istock-888920454-6f7a.jpg "Jak odstawić dziecko od piersi?")
fot. istock.com
Postaraj się wybrać taki moment, by odzwyczajanie nie zbiegło się z innymi, trudnymi dla Twojego dziecka wydarzeniami, takimi jak pierwsze dni w żłobku lub w przedszkolu, pobyt w szpitalu, twój powrót do pracy, zmiana opiekunki. Przeczekajcie, niech dziecko zaakceptuje nową sytuację, zaaklimatyzuje się w nowym miejscu i wtedy możecie zacząć procedurę odstawiania od piersi. Podczas odstawiania od piersi paradoksalnie musisz być jak najbliżej swojego dziecka, zapewniać je o swojej miłości, okazywać mnóstwo czułości i uważnie je obserwować.
Może zdarzyć się tak, że choć nie będziesz chciała już karmić, to mleka w piersiach będziesz miała wciąż sporo. W związku z tym pamiętaj o zasadzie, że należy działać etapami, spokojnie i nie za szybko.
/static-supermamy.papilot.pl/a/23/08/istock-530682505-b0e9.jpg)
Stopniowo zastępuj kolejne karmienia innymi posiłkami (koniecznie wartościowymi) lub porcją mleka modyfikowanego. Na początku zrezygnuj z jednego karmienia, ale nie radykalnie. Rób dwudniowe przerwy - przez tydzień do dwóch. To znaczy: jeden dzień bez jednego karmienia, dwa dni jak zazwyczaj, jeden dzień bez jednego karmienia, dwa dni jak zazwyczaj. Po tygodniu - do dwóch, już codziennie karmisz o jeden raz mniej. Niech będzie to karmienie poranne lub dzienne, a dopiero na końcu nocne lub wieczorne.
Nie rób takich szalonych rzeczy jak bandażowanie piersi, bo może skończyć się to stanem zapalnym, zatkaniem przewodu mlecznego lub zastojem pokarmu. Nadmiar pokarmu możesz odciągać ręcznie - do uczucia ulgi. To stopniowo wyhamuje laktację. Nie odciągaj pokarmu do końca, bo taki sposób odciągania laktację pobudza.
Co robić, gdy dziecko protestuje? Aby maluszek był skory do współpracy powinnaś zadbać o zaspokojenie wszystkich jego potrzeb i usunąć z pola widzenia wszystko, co może kojarzyć mu się z maminym "cycusiem".
Zatem przede wszystkim nie dopuszczaj do sytuacji, że dziecko będzie głodne. W czasie „kończenia karmienia” wyprzedzaj jego potrzeby. Kilka minut wcześniej niż do tej pory, proponuj mu jedzenie i picie. W odzwyczajaniu od piersi pomóc może także zmiana sposobu ubierania. Nie noś w tym czasie bluzek, które kojarzą się maluchowi z karmieniem, zrezygnuj z dekoltów i ubrań na guziki czy suwak, po prostu utrudnij dziecku dostęp do piersi.
Jednak nie rób takich rzeczy, na jakie skusiła się już niejedna mama, na przykład smarowanie piersi sokiem z cytryny lub naklejanie na piersi plastrów z opatrunkiem i mówienie, że mama jest chora. Chyba nie chcesz, by dziecko miało uraz i negatywne skojarzenia związane z czasem, kiedy było karmione piersią? Nie licz na to, że zapomni, bo istnieje jeszcze siła podświadomości, w której wiele przeżyć zostawia swój ślad na całe życie. Po prostu nie rób nic na siłę.
Jeśli odstawiasz dziecko ponad roczne, to taki brzdąc już naprawdę wiele rozumie. Możesz chociażby odwracać jego uwagę. Na przykład, kiedy domaga się piersi, miej na podorędziu książeczkę lub jakąś nową zabawkę czy inny interesujący przedmiot.
Doceń także siłę perswazji. Maluchy są mądrzejsze niż nam się wydaje. Argumenty takie jak ten, że twoje dziecko jest „za duże do picia mleczka mamy” lub że „jest wystarczająco duże, by jeść z talerzyka i pić z kubeczka” czy też „musi się zmobilizować, bo niedługo idzie do przedszkola” mają dużą moc. Najważniejsze, by cierpliwie je powtarzać i nie ulegać, kiedy maluch płacze, buntuje się, złości. Jeśli zadziałasz niekonsekwentnie i ulegniesz dziecku pod wpływem jego presji, złości i wymuszania, to cel mocno się od was oddali.
Szanuj jego emocje i prawo do tego, że się nie zgadza z twoją decyzją, ale nie ulegaj. Tak jak w przypadku innych działań nastawionych na cel, tak i w przypadku odzwyczajania maluszka od jedzenia z piersi, najważniejsza jest cierpliwość i konsekwencja. Przy czym tutaj dodatkowo otoczona morzem miłości i czułości.
Przeczytaj również:
Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie.
Więcej szczegółów w naszej